محمد دولابی عضو انجمن صنایع شوینده در یک نشست خبری اظهار داشت: سهم خمیر دندانهای وارداتی در بازار ایران بسیار زیاد است و در حال حاضر خارجیها بازار صنایع آرایشی و بهداشتی ایران را در دست دارند.
وی ادامه داد: همانطور که در صنعت خودروسازی شاهد مونتاژ محصولات پژو هستیم و فکر میکنیم که این خودروها تولید داخل هستند، در صنایع آرایشی و بهداشتی نیز شاهد چنین اتفاقی هستیم.
عضو انجمن صنایع شوینده با بیان اینکه در بازار محصولات نهایی معمولاً شرکتهای خارجی در ایران سهم بالایی را دارند، افزود: در بازار خمیر دندان نیز شاهد واردات و عرضه محصولاتی هستیم که از نظر میزان استفاده از سدیم فلوراید در حد بالایی قرار دارند و این در حالی است که محققان دندانپزشکی دنیا در جدیدترین تحقیقات اعلام کردند که این ماده باید از خمیر دندانها حذف شود.
وی عنوان کرد: خمیردندانها یا پودرهای سفید کننده، با آزادسازی آب اکسیژنه یا ایجاد سایش موجب سفیدشدن دندانها می شود، خمیردندان های ساینده در درجات تمیزکنندگی مختلف این عمل را انجام می دهند که استفاده بیش از حد از آنها ممکن است سبب خردگی در سطح عاج و گاهی سایش مینای دندان شود.
وی میزان مصرف خمیر دندان را در کشور 300 میلیون تیوب اعلام کرد و گفت: در چنین شرایطی شرکتهای خارجی حاضر در صنایع ایران با سوداگری نسبت به تولید این محصولات با سدیم فلوراید اقدام و برخی استانداردها که مصرف 1500 میکروگرم سدیم فلوراید را در خمیر دندان مجاز اعلام میکند، به عنوان مرجع خود مطرح میکنند، این در حالی است که در برخی کشورها مانند مالزی استفاده از سدیم فلوراید در خمیر دندان قابل قبول نیست.
وی با بیان این که تاکنون 600 هزار تیوپ خمیردندان زغالی به بازار عرضه شده است و تاکنون حتی یک مصرف کننده ناراضی نداشته ایم، تصریح کرد: امروزه فرهنگ استفاده از مسواک و خمیردندان از کودکی در فرزندان نهادینه شده است، بنابراین باید محصول کیفی قابل رقابت با تولیدات خارجی روانه بازار شود تا بتوان سهم خمیردندان وارداتی را کاهش داد.
دولابی تولید این کارخانه را یک هزار تن خمیردندان در سال به همراه اشتغالزایی برای یک هزار و 200 نفر عنوان کرد و گفت: البته ظرفیت تولید 3 هزارتن خمیردندان زغالی وجود دارد که می تواند در افزایش اشتغال نیز سهم بسزایی داشته باشد.
دولابی در ادامه با اشاره به تولید خمیر دندانهای ذغالی در کشور، گفت: با توجه به اینکه زغال دارای میزان تخلخل بالایی است و فرم مشترکی با الماس دارد، هیچ آسیبی به دندان نمیرساند و نسبت به سایر خمیر دندانهای سفید کننده نیز برتری دارد.
وی با تاکید بر استفاده از ذغال درمانی در طب سنتی تصریح کرد: خاصیت سایندگی، بوگیری، ترکیبات ضدعفونی کننده و پاک کنندگی و همچنین جذب مواد شیمیایی ناخوشایند توسط ذغال در از بین بردن جرم ها و رنگ های غذایی بر سطوح دندان و زبان مفید است.
عضو انجمن صنایع شوینده ادامه داد: قیمت فروش خمیر دندانهای زغالی تولید داخل یک سوم قیمت مشابه خارجی (آمریکایی و ژاپنی) است، در حال حاضر ظرفیت تولید هزار تن از این خمیر دندان در کشور ایجاد شده که تا 3 هزار تن قابل افزایش است.
به گفته وی، خمیر دندانهای زغالی توانسته 10 درصد از سهم خمیر دندانهای خارجی را در بازار داخلی کسب کند.
وی با بیان اینکه حدود 80 تا 90 درصد مواد اولیه لازم برای تولید خمیر دندانهای ذغالی از داخل تامین میشود، گفت: به زودی خمیر دندانهای نانو که مانند خمیر دندانها ذغالی فاقد سدیم فلوراید هستند در کشور به تولید خواهد رسید.
عضو انجمن صنایع شویندگان میزان مصرف خمیردندان کشور را 300 میلیون تیوپ در سال اعلام کرد و افزود: تلاش کرده ایم خمیردندان زغالی تولید داخل با قیمت یک سوم مشابه خارجی به بازار عرضه شود.
دولابی در پایان از تولید صابون و شامپوی پسته خبر داد و گفت: این محصولات فقط صادر میشوند و در بازار داخل عرضه نمیشوند.
** عرضه خمیردندان های بدون سدیم فلوراید به بازار در آینده نزدیک
شمس دهقان مدیرتولید واحد تولیدی شرکت بهدیس به قدمت مصرف زغال و نمک در سلامت دندان پیشینیان اشاره کرد و گفت: تحقیقات علمی وجود سدیم فلوراید در خمیردندان و سرطانی بودن این ماده را ثابت کرده است. بنابراین باید انواع بی ضرر این محصولات همچون خمیردندان زغالی که در گذشته نیز سابقه ای از ترکیب نمک و زغال در نسلهای گذشته داشته، در دستور کار قرار گیرد.
به گفته وی استاندارد 1500 میلی گرم فلوراید در خمیردندان مورد استفاده قرار می گیرد، درحالی که باید مصرف آن کمتر از این باشد، اما به دلیل لابی های تولیدکنندگان برندهای مطرح جهان تولیدکنندگان مایل به کاهش میزان این ماده سرطان زا در تولیدات خود نیستند.
شمس دهقان به آغاز تولید خمیردندان زغالی در جهان از سال 2014 اشاره کرد و گفت: تولیدکنندگان سدیم فلوراید به دلیل زیانی که از این بحث می دیدند مقالات علمی تحقیقات این تولید را از روی سایت های علمی برداشته اند و با در اختیار قرار دادن این ماده با قیمت های پایین تلاش دارند تا از تولید انواع دیگر خمیردندان های جدید و بی ضرر جلوگیری کنند.