بر اساس این گزارش؛ محله مرتضی گرد که هم جوار با شهرک های علی آباد قاجار، شهرک گلریز و روبروی خیابان سهیل شهرک نعمت آباد واقع شده است در سال های 87 تا 90 به طور کلی دستخوش تغییرات گسترده و به یکی از محلات پرجمعیت منطقه 19 تهارن تبدیل شد.
طی سال های 89 و 90 بنابر دستور دهیار وقت املاک تحت مالکیت کشاورزان منطقه که شهرک مرتضی گرد را چون نگینی در بر دارد، مورد توسعه و ساخت و ساز شهری و مورد اقبال مردم محروم و مستضف بخصوص طبقه کارمندی و کارگری مستاجر در مناطق 17، 18، 19 و 16 قرار گرفت که در حال حاضر بالغ بر ۱۵ هزار خانوار و بیش از ۲۵۰۰ کارگاه و بنگاه تولیدی و تعداد بیشماری انواع بنگاه های تجاری و خدماتی و مجموعاً حدود 50 هزار نفر ساکن را شامل میشود.
به واسطه تحولات ایجاد شده، این شهرک محل نزاع دهیاری و بخشداری با شهرداری تهران و در این کش و قوس ” ساکنین شهرک” متحمل هزینه های سربار این نزاع قرار دارند بگونه ای که عملا از هیچگونه خدمات رفاهی، آموزشی، درمانی و بهداشتی، ارتباط شهری حتی با شهرک های همجوار، انشعابات برق، گاز، تلفن و آب شرب سالم و نیز امکانات رفاهی و تفریحی برخوردار نبوده و نیستند تا بدانجا که 90% دانش آموزان محله مرتضی گرد برای ادامه تحصیل در مدارس مناطق 16 و 19 ساماندهی شده اند.
شهرک مرتضی گرد، مصداق بارز شعب ابیطالب طی مدت بیش از شش سال گذشته در قرن 21 بوده و به واسطه عدم کفایت درخور دهیاری و بخشداری منطقه و ارائه گزارش های ضد و نقیض در تضاد با واقعیت های آن سبب تشدید بحران و مورد غضب قرار گرفتن این محله و اهالی آن از سوی مسئولان امر اعم از استانداری، شهرداری، بخشداری و دیگر نهادهای نظارتی و اجرایی شده است تا شاید بدینواسطه همچنان سکان سلطنت بر این محله را در دست داشته باشند.
متأسفانه، به رغم پیگیریها و مکاتبات گسترده اهالی منطقه با کلیه ارگانهای ذی ربط هیچگونه اقدام درخوری در حمایت از مردم محروم و کم بضاعت این محله حاصل نشده و عموم ساکنین با مشکلات عدیده ناشی از انتشار و انفجاز کپسول های گاز، برق گرفتگی، تصادفات جاده ای و مشکلات معیشتی و بهداشتی ناشی از عدم دسترسی به خدمات شهری مواجه و هر از چندگاه دچار زیان و نقصان جبران ناپذیری مشابه حادثه شب گذشته “مورخ 10/12/95 می شود که یا خانواده ای بی سرپرست و یا خانواده ای بر کام مرگ می رود.
اما کو گوشی که صدای مظلومی را بشنود و دست که دست فتاده ی بگیرد؟!
دهیار شهرک مرتضی و بخشداری شهر آفتاب باهدف تحت سلطه نگه داشتن این شهرک که حداقل ۵۰ هزار نفر ساکن را در خود جای داده، از هرگونه ورود اصحاب رسانه به بحث، از طریق تشویش اذهان جمعی سعی در حفظ منافع خود دارد در حالی که این محله عموماً از اقشار کم بضاعت و بی بضاعت متعهد و مقید به نظام و آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران که پیش از این مستاجر و امکان خرید خانه نداشته اند تشکیل شده و در تمام دوره های انتخابات مجلس و دولت با تمام ظرفیت پای صندوق های رأی رفته و در صیانت ارزش های انقلاب در صحنه حاضر بوده اند.
طی تمام مدت هفت سال گذشته، اهالی این منطقه از تهران با خویشتن داری و در اهتمام و هم دردی با مسئولان نظام و مدیران اجرایی دولت از هر گونه طنش زایی امتناع کرده و سکوت را بر فریاد ترجیح داده اند حال آنکه از تمام موهبت ها و الزامات رفاهی و شهری و خدماتی محروم و بواسطه هر گونه اعتراضی به شدیدترین وجه تنبیه و مورد معاخضه و قهر سیستمی قرار می گیرند.
این در حالی است که؛ به جهت گستردگی و وسعت و تعداد خانوارها و جمعیت ساکن، این محله در قاعده شهری و فرای از حدود اختیارات دهیاری ها و حتی بخشداری بوده و لزوماً برای ساماندهی این طیف محلات شورای شهر و شهرداری تهران باید ورود و چاره اندیشی نماید.