اسماعیل نجار، رئیس مدیریت بحران در مراسم رویداد نقش فناوری در کاهش آسیبهای حوادث طبیعی که امروز ۱۱ اردیبهشتماه در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار کرد: مدیریت بحران کار سنگینی بر دوش دارد، مدیریت بحران سازمان صدنفرهای با خدمات بسیار کم است و کار آن حمایت، هماهنگی و نظارت است.
وی ادامه داد: در جامعهای هستیم که احتمال رخ دادن حادثه در آن وجود دارد؛ اگر قرار است خانهای بسازیم، باید اصولی و مهندسی آن را ساخت، باید خانهای مستحکم و استوار ساخت، بهتر است به جای ساختن خانه ۱۰۰ متری ضعیف، خانهای ۸۰ متری اما مستحکم ساخت.
نجار بیان کرد: در کنار سیمان، ایمان هم لازم است، در کنار دانش تجارب نیاز است و نباید از ایمان و تجربه غافل شد؛ اگر ایمان نباشد و نظارتی وجود نداشته باشد، اتفاقات ناگواری رخ خواهد داد. باید تلاش کنیم تا به نقطه مطلوب برسیم.
رئیس مدیریت بحران افزود: همه در بحث مقابله با حادثه مسئولیت دارند. اگر بدانیم زیر آوار سالم خواهیم ماند، باید بدانیم شاید پسلرزهای هم رخ دهد، باید از دانش خود بهره ببریم، اگر زلزلهای رخ میدهد، باید بدانیم در آن لحظه چکار کنیم و این نیازمند دانش است و بدانیم محل پناه کجاست.
وی گفت: باید پارک علم و فناوری به ما کمک کند. نیازها را باید به کمک یکدیگر رفع کرد، ما دائما به سمت مطلوب باید پیش برویم، اگر تهران زلزله بیاید، ۲۰ درصد نیازها را هم نداریم، خیلی تا وضعیت مطلوب راه داریم، باید هم دانش را عرضه و هم در این راستا کمک کرد.
نجار افزود: یکی از مسائل سیلاب بحث پیشبینی است و باید ابزار مقابله با آن را را افزایش دهیم؛ ما تحریم هستیم و این باعث کاهش تجهیزات است، اما به هر حال باید به صورت علمی و با دانش پیش برویم.
رئیس مدیریت بحران گفت: در سیلاب اخیر و سیلاب در آق قلا و به خصوص خوزستان هر کاری را نیاز بود، انجام دادیم؛ بارندگی اخیر را ناهنجاری تلقی کردیم، چرا که شدت بارندگی خیلی زیاد بود، نسبت به سیلاب خیلی کم کشته داشتیم و این نشاندهنده مدیریت خوب بوده است.
وی بیان کرد: ما تا برج ۸ نگرانی داشتیم که در تابستان سال ۹۸ آب شرب خوزستان را چگونه تأمین کنیم و در برج ۹ پیشبینی شد بارندگیهایی داشته باشیم و باید خود را برای مقابله با این سیل فراوان آماده میکردیم.
نجار تشریح کرد: یکی از مشکلات سیلزدگان، بحث اسکان اضطراری موقت است؛ باید حدود ۷ الی ۸ هزار اسکان را ظرف یکسال آینده مرمت کرد و اسکان موقت و دائم را یکی کنیم.